Toneelschrijver, waar theater tot leven komt.
Naturalisme in het Europese drama en theater:
Een Diepgaande Verkenning van een Theatrale Beweging
Zola's "La Nouvelle Formule"
Emile Zola introduceerde de term "la nouvelle formule" om naturalisme te beschrijven. De drie belangrijkste principes van naturalisme - "faire vrai," "faire grand" en "faire simple" - kunnen als volgt worden samengevat. Allereerst vereist naturalisme dat een toneelstuk realistisch is en voortkomt uit een diepgaande studie van menselijk gedrag en psychologie. Personages moeten levensecht zijn; hun drijfveren en handelingen moeten geworteld zijn in hun erfelijkheid en omgeving. Zowel het decor als de uitvoering van een naturalistisch toneelstuk moeten realistisch zijn, zonder flamboyante of theatrale elementen. Dit wordt treffend geïllustreerd in "Fröken Julie," waarin de enkele setting een eenvoudige keuken is.
Betekenisvolle Conflicten en Eenvoud
Ten tweede benadrukt naturalisme dat de conflicten in een toneelstuk van diepgaande, levensveranderende betekenis moeten zijn - geen kleinzielige of futiele twistpunten. Het derde principe van naturalisme is eenvoud: een toneelstuk moet vrij zijn van ingewikkelde subplots en langdurige exposities, en zich richten op de kern van het verhaal.
Het naturalisme, een opvallende beweging in het Europese drama en theater, ontstond in de late 19e en vroege 20e eeuw en markeerde een ingrijpende verandering in de benadering van het theater. Deze beweging streefde ernaar een illusie van realiteit te creëren door middel van diverse dramatische en theatrale strategieën. Hoewel het vooral floreerde bij Franse toneelschrijvers van die tijd, bereikte het zijn hoogtepunt van succes met het toneelstuk "Fröken Julie" (Miss Julie) van August Strindberg. Dit stuk werd geschreven met de bedoeling om zowel Strindbergs eigen versie van naturalisme als die van de Franse romanschrijver en literaire theoreticus Emile Zola te belichamen.
Darwinisme en Invloed op Gedrag
Darwinisme speelt een prominente rol in naturalistische toneelstukken, vooral wat betreft de invloed van de omgeving op het karakter en als motivatie voor gedrag. Naturalisme legt de nadruk op alledaagse taalvormen, geloofwaardigheid in het schrijven (geen spoken, geesten of goden die ingrijpen in menselijke handelingen), de keuze voor hedendaagse en realistische onderwerpen (geen exotische, onwerkelijke of fantasierijke settings, noch historische of mythische tijdperken), en een diversiteit aan personages uit verschillende sociale lagen en sociale conflicten. Dit alles wordt versterkt door een speelstijl die streeft naar het nauwgezet nabootsen van de realiteit.
Zola's Pioniersrol
Het was Émile Zola die naturalisme voor het eerst expliciet bepleitte in zijn essay "Naturalisme op het Toneel" uit 1880. Zijn ideeën en principes vormden de hoeksteen van deze baanbrekende beweging, die een blijvende invloed zou hebben op het theaterlandschap en de manier waarop we de complexiteit van menselijk gedrag en de maatschappij op het podium begrijpen.
Conclusie
Het naturalisme in Europese drama en theater vertegenwoordigt een cruciale ontwikkeling in de kunst van het toneel. Deze beweging, geïnitieerd door de visie van Émile Zola en geïllustreerd door meesterwerken als "Fröken Julie," heeft de manier waarop verhalen worden verteld en de diepte van menselijke interactie op het podium veranderd. De erfenis van het naturalisme blijft tot op de dag van vandaag resoneren in het hedendaagse theater en draagt bij aan de voortdurende evolutie van dramatische expressie.