Toneelschrijver, waar theater tot leven komt.
Samuel Beckett,
meer dan wachten op Godot.
Van 1923 tot 1927 studeerde hij Romaanse talen aan Trinity college in Dublin, waar hij zijn bachelor diploma behaalde. Na een korte periode van lesgeven in Belfast, werd hij in 1928 leerkracht Engels op de École Normale Supérieure in Parijs. Daar ontmoette hij de Ierse schrijver James Joyce, de auteur van de controversiële roman Ulysses, en sloot zich aan bij zijn kring. In 1930 keerde hij terug naar Ierland om les te geven in het Frans aan de Trinity College, maar na slechts vier semesters stapte hij op en begon aan een periode van reizen door Londen, Frankrijk, Duitsland en Italië.
In 1937 besloot Beckett zich in Parijs te vestigen. Aangezien Frankrijk een neutraal land was tijdens de Tweede Wereldoorlog, kon hij daar blijven, zelfs na de bezetting van Parijs door de Duitsers, maar in 1941 sloot hij zich aan bij een ondergrondse verzetsgroep. Toen hij in 1942 het nieuws kreeg dat leden van zijn groep door de Gestapo waren gearresteerd, dook hij onmiddellijk onder en verhuisde uiteindelijk naar de onbezette zone van Frankrijk. Tot de bevrijding van het land wist hij zichzelf te onderhouden als landbouwer.
Lees ook! Theatergeschiedenis, een overzicht.
Samuel Beckett is waarschijnlijk het meest bekend voor zijn beroemde toneelstuk “Wachten op Godot”. Hij werd op 13 april 1906 geboren in een buitenwijk van Dublin. Hij groeide op in een protestants, Engels-Iers milieu. Op 14-jarige leeftijd ging hij naar de Portora Royal School, een school voor de Engels-Ierse middenklasse.
Lees ook! Harold Pinter, een beknopte biografie.
In 1945 keerde hij terug naar Ierland, maar meldde zich vrijwillig aan bij het Ierse Rode Kruis en keerde terug naar Frankrijk als tolk in een militair hospitaal in Saint-Lô, Normandië. In de winter van 1945 keerde hij eindelijk terug naar Parijs en werd hij onderscheiden met het oorlogskruis voor zijn verzetswerk.
Er volgde een intens creatieve periode in het leven van Beckett, de meest geconcentreerde periode van zijn leven. Tijdens de periode dat hij ondergedoken leefde in Parijs schreef Beckett al een handvol werken waaronder een kritische studie van het werk van Marcel Proust, maar het zou tot na de oorlog duren dat hij zijn grootste werken zou schrijven. Ook deed hij een poging een boek te schrijven in de stijl van James Joyce, maar dit werd later uitgebracht als een serie korte verhalen onder de naam “More Pricks than Kicks”. Er wordt wel gezegd dat elk van deze verhalen een milde parodie is op de verhalen in Dubliners van Joyce. Hierna bracht hij de roman Murphy uit.
Zijn bekendste boeken zijn waarschijnlijk de drie die bekendstaan als de “trilogie": Molloy (1951), Malone Dies (1951) en The Unnamable (1953). Het bekendste toneelstuk van Beckett blijft uiteraard “Wacht op Godot” uit 1952. Het stuk kreeg in eerste instantie slechte kritieken, maar zou later uitgroeien tot de klassieker die het nu is geworden.
Omdat zijn werken sinds 1947 vrijwel allemaal in het Frans geschreven werden, wordt hij samen met Ionesco gezien als de beste Franse toneelschrijver van de twintigste eeuw. Hij stond zelf in voor de vertaling van zijn werken in het Engels.
Zijn toneelstukken kunnen het best omschreven worden als kaal, minimalistisch en diep pessimistisch. Vaak handelen ze over de menselijke natuur en de lotsbestemming van de mens. Na zijn laatste boek, How it is, werden zijn thema's ook steeds cryptischer.
Beckett ontving in 1969 de Nobelprijs voor literatuur. Hij overleed in 1989 te Parijs, waar hij ligt begraven op de begraafplaats van Montparnasse.
Toneelstukken:
Wachten op Godot, 1955
Allen die vallen, 1957
Acts Without Words I, 1958
Acts Without Words II, 1959
Krapp's Last Tape, 1958
Endgame, 1958
Embers, 1959
Happy Days, 1961
Words and Music, 1962
Cascando, 1963
Play, 1963
The Old Tune, 1963
Come and Go, 1966
Film, 1967
Eh Joe, 1967
Breath, 1970
Rough for Theatre I, 1976
Rough for Theatre II, 1976
Rough for Radio I, 1976
Rough for Radio II, 1976
Not I, 1976
That Time, 1976
Footfalls, 1976
Ghost Trio, 1976
... but the clouds ..., 1977
A Piece of Monologue, 1979
Rockaby, 1982
Ohio Impromptu, 1982
Quad, 1984
Catastrophe, 1984
Nacht und Träume, 1984
What Where, 1984